Club Brugge geanalyseerd: "Systeemfouten kwam niet aan de oppervlakte"

Na enkele trainers te hebben versleten, werd besloten overzee te kijken en in Engeland een trainer op te halen. Ook dat werd geen succes. Lagae schrijft hierover: "Een nieuwe werkwijze om trainers aan te trekken is maar één voorbeeld van hoe Club Brugge kritisch naar zichzelf kijkt. Door de sportieve hoogconjunctuur van de laatste zeven jaar – waarin Club vijf titels won en nooit buiten de top twee finishte – kwamen sommige systeemfouten niet aan de oppervlakte, of werden ze door de vingers gezien."

Ook blikt hij vooruit hoe het wel moet: "Als Club Brugge in het seizoen 2023-2024 opnieuw weerbaar wil zijn voor de titel, is er meer nodig dan een nieuwe trainer. De hele clubstructuur is aan een diepgravende evaluatie toe."

"Bij die oefening wordt logischerwijs ook de relatie tussen voorzitter Bart Verhaeghe en algemeen manager Vincent Mannaert op de proef gesteld", vervolgt hij. "Beiden worden vaak in één adem genoemd en stuwden elkaar, en de club, meer dan tien jaar lang naar sportieve en financiële successen. Als voorzitter van de raad van bestuur zette Bart Verhaeghe de strategische lijnen uit, terwijl Vincent Mannaert de dagelijkse leiding in handen had. Met die dynamiek groeide Club Brugge uit van een veredelde vzw tot een middelgroot bedrijf met beursaspiraties", besluit de journalist.