"Dat ik gelijk speelde bij Club Brugge heeft mij niet verbaasd"

"Die eerste Champions League-hymne, die was zo bijzonder. Het was bijna jammer dat gelijk erna de wedstrijd begon, ik had er nog wel wat langer van willen genieten. Thuis had ik hem van tevoren al een paar keer aangezet. In het stadion was het vervolgens echt kippenvel. Terwijl ik daar stond kreeg ik allemaal flashbacks van de tegenslagen die ik gehad heb", vertelt hij bij Voetbal International.

"Dat ik gelijk veel ben gaan spelen bij Club Brugge, dat heeft mij niet zo verbaasd. Ze hadden dat bedrag echt niet voor me betaald als het de bedoeling was dat ik op de bank zou gaan zitten. Natuurlijk was het wel aan mij om mezelf te bewijzen, dat is me gelukt. Het was aan het begin wel even aanpoten. Ik vond mezelf gewoon slecht op de eerste training. Ik dacht: Waar ben ik beland, wat gebeurt me nu?", herinnert hij zich.

Reden tot koppijn: "Na die eerste dag belde ik mijn ouders op, toch wel een beetje bezorgd. Ook omdat op dat moment onze internationals nog niet meetrainden, dus het niveau zou nog verder omhooggaan. Ik pikte qua niveau gelukkig al snel aan en toen de internationals erbij kwamen, merkte ik dat ik opnieuw redelijk snel kon aanhaken. Vanaf dat moment kreeg ik het gevoel: Dit niveau kan ik aan."

Naar 'huis' komt hij niet meer. "Ik ben nog geen dag terug geweest naar Groningen, ik denk dat dat wel een goed teken is. Mijn ouders komen zo nu en dan wel over, maar bewust niet te veel. Ze willen mij laten ervaren hoe het is om alleen te zijn en dat kan, want de club let ook goed op me. Bij Champions League-wedstrijden komt er wel een goedgevulde auto vanuit Groningen deze kant op. Mijn ouders, zus, zaakwaarnemer en personal trainer rijden dan op en neer. Dat vind ik heel mooi."