Lang over Club Brugge-talent: "Hij durfde niet eens 'hallo' te zeggen"

"'Wat voor een kleine jongen hebben ze nou gehaald?', dachten we met z’n allen", begint Noa Lang tegenover Het Laatste Nieuws. "Hij durfde niet eens 'hallo' te zeggen. Zo verlegen was ie. Maar toen moesten we van Clement een partijtje spelen... Ik zag het meteen. Na de eerste bal die hij raakte, zei ik tegen Mata: 'Deze jongen is gruwelijk, man.'"

"Op training was hij de beste. Na mij dan toch", vervolgt Lang lachend. "Nee, samen met mij. Alleen kwam het er in de wedstrijden niet helemaal uit. Het was niet de vraag óf Nusa ooit zou doorbreken, maar wel wanneer. Ik heb hem altijd gezegd dat het goed zou komen. Hij moest gewoon zijn acties blijven maken. Ook al gaat het soms fout."

Lang merkte zelfs dat Nusa hem als zijn voorbeeld zag. "Als ik mijn tape op een bepaalde manier aanbracht, deed hij net hetzelfde. Stopte ik mijn handen in mijn thermoshirt, hij ook. Droeg ik mijn sokken hoog, trok hij ze evenzeer tot over zijn knieën. Sokken laag? De zijne ook. We droegen zelfs dezelfde schoenen. Mata en ik moesten daar altijd om lachen. Ik merkte van dag één dat Nusa naar me opkeek. Vandaar dat ik hem mijn broertje noem. Het is ook leuk als zo’n getalenteerde, schitterende voetballer in jou een voorbeeld ziet. Dan probeer je hem ook te helpen."

Lang vertrok afgelopen zomer naar PSV en zag in Nusa direct zijn opvolger. "Ik heb het hem ook zelf gezegd. 'Als ik wegga bij Club is er slechts één iemand die me kan opvolgen en dat ben jij!' Een andere opvolger zou Club niet gevonden hebben. Ik ben zelfs een beetje gaan pushen zodat hij mijn nummer 10 zou krijgen. Maar ze wilden dat Nusa het vroeg en dat durfde ie niet. Zo is hij: heel humble - wat hem siert. Stil, rustig, verlegen, geen grote mond... Het kunnen niet allemaal Noa Langs zijn", besluit de aanvaller van PSV.