Verheyen: "Kon naar Club als T2, maar ben afgeknapt op zijn houding"

“Wat ik nooit eerder heb verteld, is dat een week later Vincent Mannaert (algemeen manager Club Brugge, red.) op diezelfde stoel in mijn keuken zat", vertelt Verheyen aan Humo. "Met de vraag of ik het zag zitten om assistent te worden van Philippe Clement. Daar hoefde ik geen seconde over na te denken: ‘Ja, natuurlijk!"

"Na nog drie, vier gesprekken met Mannaert leek alles in kannen en kruiken", gaat Verheyen verder. "Tot het helemaal op het einde over het financiële ging: toen is het fout gelopen. Tussen wat zij me boden en wat ik vroeg, zat een verschil van 2.000 euro bruto per maand. Nu kun jij zeggen: wat is nu 2.000 euro bruto? Maar voor mij maakt dat wel degelijk een verschil."

“Wat ik vroeg, was zeer marktconform", gaat de voormalig Rode Duivel verder. "Toch viel er voor Club niet over te onderhandelen. Ik begrijp nog altijd niet waarom. Mannaert gaf me het gevoel dat ik blij mocht zijn dat hij me kwam redden. Prettig voelde dat niet. Hij heeft me nog proberen te paaien met een premie, in het geval dat we kampioen zouden spelen. Maar ik wilde zekerheid. Dat ze uiteindelijk kampioen zijn geworden, had die 2.000 euro zeker gecompenseerd. Maar dat kon ik van tevoren natuurlijk niet weten."

"Uiteindelijk ben ik niet op het geld afgeknapt, maar op Mannaerts houding. En meer bepaald op één zinnetje: ‘Ge krijgt een gratis trainingspak, en ook de lunch is gratis.’ Ik ben opgestaan en ben naar buiten gewandeld. Ik kon door de grond zakken, zo ontgoocheld was ik. Ik heb onmiddellijk naar de tv-zender gebeld en gezegd dat ik opnieuw beschikbaar was als commentator. Ik had geluk: mijn stoel was nog vrij. Nu geef ik hem niet meer af", besluit een lachende Verheyen.